ក្រោយពីព្រះបាទសូរ្យវរ្ម័នទី២ សោយទិវង្គតទៅ ប្អូនជីដូនមួយរបស់ព្រះអង្គបានឡើងគ្រងរាជ្យបន្តពីព្រះអង្គ ដោយមានព្រះនាមក្នុងរាជ្យថា ព្រះបាទធរណិន្ទ្រវរ្ម័នទី២។ ព្រះអគ្គមហេសីរបស់ព្រះអង្គ គឺម្ចាស់ក្សត្រិយ៍ចូឌាមណី ជាព្រះរាជបុត្រីរបស់ព្រះបាទហស៌វរ្ម័នទី៣។
ក្នុងរជ្ជកាលរបស់ព្រះអង្គ ព្រះអង្គបានធ្វើសង្គ្រាមជាមួយប្រទេសចំប៉ា ដែលជាសង្គ្រាមបន្តពីរាជ្យមុនមក។ ព្រះអង្គបានទុកព្រះទ័យអោយព្រះរាជបុត្ររបស់ព្រះអង្គ ព្រះនាមជយវ៌ធន ដែលជាអនាគតព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី៧ ដែលកាលណោះមានព្រះជន្មាយុប្រមាណ២៥ព្រះវស្សានៅឡើយ អោយកាន់អគ្គបញ្ជាការកងទ័ព រួចហើយលើកទៅវាយក្រុងវិជ័យនៃប្រទេសចំប៉ា។
ព្រះបាទធរណិន្ទ្រវរ្ម័នទី២ ជាព្រះមហាក្សត្រដែលសព្វព្រះរាជហឫទ័យ គោរពបូជាព្រះពុទ្ធសាសនាមហាយាន ដែលកាលណោះមានអ្នកគោរពបូជាកាន់តែកើនច្រើនឡើងៗ។ ព្រះអង្គទ្រង់បានបោះបង់ចោលនូវប្រពៃណីសាសនាព្រាហ្មណ៍ ដែលមានពីយូរយាមកហើយនោះថែមទៀតផង។ ព្រះបាទធរណិន្ទ្រវរ្ម័នទី២ ទ្រង់បានឡើងគ្រងរាជ្យនៅឆ្នាំ១១៥០ ហើយទ្រង់សោយទិវង្គតនៅឆ្នាំ១១៦០ នៃគ.ស ប៉ុន្តែគេមិនបានដឹងព្រះមរណនាម របស់ព្រះអង្គទេ។
No comments:
Post a Comment